Buna da şükür
Borç batağına sokulmuş Manisaspor’un idaresine talip olanlar bu zor şartlardan birlik ve beraberlik içinde çıkacağız demişlerdi. Öyle de yaptılar. Kulübe adımını atmayan kişilerin tekrar gönlünü aldılar. Onların maddi desteğini aldılar. Hoş bekledikleri kadar da olmasa da, yine bir parça destek kopardılar. Diğer parça için beklemedeler. Yani Manisa’daki kulübe karşı küskün olanlar arasında birliği sağladılar. Geriye beraberlik kaldı. Onun içinde çalıştılar ama pek başarı olamadılar. Çünkü ne yapsalar ne etseler tribünlere Manisalıları çekemediler. Tablo ortada. Ortalama maça gelen bin kişi. Onlarında yarısı çekirdekçi, kalan yarısı muhabbetçi, onun yarısı seyirci, onların yarısı da ayağa kalkmayan ‘Kaf-Kaf’lı’ olsuncu… Durum böyle olunca, sanırım bu beraberlik işine futbolcular el atmaya başladı. 4 hafta 3 beraberlik. Diyeceksin ikisi deplasmanda. Fena değil. Doğru fena değil. Ama sonuncusu Ankara deplasmanı olunca, insan ayıplıyor. Ya da böyle bir algı doğdu. Ankaragücü’nü yenemezsen kimi yeneceksin. Aslına bakarsan adamlar gencecik kadro ile parasız pulsuz 4 haftada aslanlar gibi mücadele ediyor. Önce İzmir’de Karşıyaka’yı ellerinden kaçırdılar. Bu hafta da Manisaspor’u. Bu işlerde elbette ki para önemli ama, parasız pulsuz da olsan mücadele ettin mi karşılığı geliyor. Manisaspor’un ligin başından beri hastalığı aynı. İkinci yarıda oyundan düşüyor. Hele 60. dakikadan sonra bu görüntü kabak gibi ortaya çıkıyor. Ankara deplasmanında maça da şanslı başladı Manisaspor… Bülent Cevahir’in maçın başlarında yaptığı kıpkırmızı hareketini maçın hakemi ve de yardımcısı pas geçti. Sonrasında kontrollü oyun ile oyun dışı kalması gereken Bülent Cevahir ile gol geldi. Belki de devre bu skorla bitse, maç ta bu şekilde biter miydi? Bence biterdi. İkinci yarı ne kadar Ankaragücü baskısı varmış gibi olsa da, ne kadar Ankaragücü pozisyon bulsa da, rakibin son vuruşu yapacak kalite de oyuncusu yok. Vurdukları Volkan’ın üstüne gitti, doğal olarak Volkan yıldızlaştı. Diğerleri ise dağlara taşlara. Tıpkı Manisaspor’un forvet hattı gibi. Ama bir farkları var. Savruk oynamıyorlar. Topu bilinçli kullanmaya gayret ediyorlar. Manisaspor’u elbette ki eleştireceğiz. Ama şartları da yakından bilince ne yazacağımı bilemiyorum. Yalnız şu var. Biz bu köşelerden ‘Manisaspor’dan fazla bir şey beklemeyin. Hele şampiyonluk hayal etmeyin’ diye yazıyorsak, yine de koca şehrin adını taşıyan takımın futbolcularından da az da olsa iyi futbol bekliyoruz. Beklentimiz yok desek de o kadar da değil. Çünkü bu takım biraz kıpırdasa, biraz mücadele etse kalitesini gösterecek. Biz bir şey beklemeyenler, sadece biraz mücadele bekliyoruz. O kadar. Sanırım çok da fazla bir şey değil beklenen.