Pazar günleri nedense yazı yazmak istediğimde kafam hep magazine kayıyor.
Bugün biraz biraz muziplik yapıp Manisa'da özellikle son 30-40 yılda etkin olan iki isme dikkatinizi çekmek istedim. Gerçi ben bunu söylüyorum ama onlar zaten dikkat çekmeyi başarıyor.
Bir de Hüsamettin Edebali var tabi. Ona ayrı parantez açacağım.
En son CHP Genel Başkanı Özgür Özel'in basın mensupları ile buluşmasında biraradaydık.
Anemon Otel'in önünde Özel'i beklerken Erdinç Abi her zamanki enerjisiyle otele giriş yaptı. Tabii ETV'de çalışan basın mensubu arkadaşlarımız Erdinç abinin eline mikrofonu alması ile birlikte harekete geçtiler.
O çok iyi bir ticaret erbabıdır. Ama aynı zamanda iyi bir televizyoncudur. Mikrofonda çok rahattır, hitabeti güçlüdür.
Özgür Özel beklenirken röportajlara başlamıştı zaten. Çünkü Erdinç Abi dikkatleri üzerine çekmeyi seviyor. Ve orada da bunu başardı.
Diğer tarafta Ertuğrul Aytaç fötr şapkası ve dikkat çeken giyimiyle salona 1-0 önde girmişti sanki. Ertuğrul abi her ne kadar gazeteciliğe biraz ara vermiş gibi görünse de Manisa eşrafı arasında sevilen sayılan, her zaman dikkate alınan biridir.
Aktiftir...
Son günlerde sosyal medyaya da hızlı bir giriş yaptı. Bildiğiniz gibi Ertuğrul abi hep tuşlu telefon kullanır. Teknoloji ile arası pek yoktur. Hatta yazılarını bile o söyler bir başkası yazar. Yıllarca bu böyleydi.
Bilgisayarı, klavyeyi pek sevmez.
Onun yazı stilini ve gazetecilik anlayışını her ne kadar zaman zaman eleştirsek de bir kitlesi var ve yılların vermiş olduğu tecrübe ile insan ilişkileri bakımından oldukça yetenekli biridir Ertuğrul abi.
Ve Özgür Özel geldiğinde özellikle konum belirleme çok önemlidir onlar için.
Gerek Erdinç Abi gerekse Ertuğrul Abi bu konuda ustadırlar. Girilmesi gereken karelere girmeyi bilen iki isimdir.
Halbuki o an orada başka gazete patronları da vardı. Manisahaberleri.com'un imtiyaz sahibi Saruhan Simsaroğlu, Meydan Gazetesi imtiyaz sahibi Samet Yeman... Yarın Gazetesinin eski imtiyaz sahibi Halis Teker. Ve daha bir çok isim oradaydı.
Ama bu başka bir sanat!
Özgür Özel'in masasında Ertuğrul abi çoktan yerini almıştı. Erdinç Abi zaten girişte şovunu yapmıştı.
Zaman zaman belediye başkanları, veya siyasiler eleştirilir. Çünkü herkesin yolu bu iki isimle kesişir bir şekilde.
Aslında bu durum siyasilerle ilgili değil. Erdinç Abi de Ertuğrul abi de bir şekilde her yeni göreve gelen siyasetçi ile bağlantıyı kurabilme yeteneğine sahipler.
Kolay kolay karşı koyamazsınız onların bu ilgisine...
Biz gazeteciler, genelde önemli görevlerdeki insanlarla işimiz gereği diyalog kanalı kuruyoruz. Bu doğal gelişiyor. Ama Ertuğrul abi ile Erdinç Abi bunu bambaşka bir şekilde sağladılar hep.
Geçmişte zaman zaman karşı karşıya da geldiler, aralarında kavgalar oldu, küsmeler oldu, sonra barıştılar.
Ama şu bir gerçek...
İkisi de her dönemde kendilerinden bahsettirmeyi başardı.
Erdinç Abi, ETV'yi ayakta tuttu. ETV birçok kişiye halen ekmek kapısı olmaya devam ediyor. Erdinç abinin yanında çalışıp emekli olan insanlar var.
Bu işi sevmezse asla yapmaz.
Halen de bu iki ismin siyasilerle diyalog şeklini doğru bulmuyorum. En azından ben şahsen öyle davranamam.
Ama bir noktadan sonra onları bu haliyle kabullenmenin ve seveceksek böyle sevmenin gerekli olduğunu gördüm.
İnsanlar hayatları boyunca yaptıkları artıların ve eksilerin toplamıyla değerlendirilir. Bizim de zaman zaman onları eleştirdiğimiz, kızdığımız ya neden böyle yapıyorlar dediğimiz anlar oldu.
Belki de renkli insanlar böyledir.
Hüsamet'in Edebal'iyi bilirsiniz. Sadece kişiliği değil giysileri de renklidir.
Zaman zaman bize kızıp küstüğü de oldu. Ama güldürdüğü anlar daha çok oldu.
Edebali'yi sadece Manisa'da değil Manisa'nın köylerinde bile tanıyan çok insan var. Ve herkes onu gördüğünde gülümsüyor.
Renkli olmak böyle bir şey...
Onlar nasıl isterlerse öyle devam ediyor ilişkiler. Kendilerini topluma ve kamuoyuna nasıl isterlerse öyle kabullendiriyorlar.
Belki de sandığımızdan çok daha güçlüler. Bahsettiğim bu üç ismin ortak yönünü anlatacak bir söz buldum galiba: Şeytan tüyü var...