Öğrencinin (çocuğun) okuldaki başarısı konusunda ailenin tutumu ve desteği çok önemlidir. Ailesinden maddi-manevi her türlü desteği gören çocuk okulda başarılı olur. Hiç şüphesiz bu desteğin en önemli unsuru huzurlu aile ortamıdır. Bu da başarıyı getirir.

Çocuk sıcak, sevecen ve tutarlı bir aile ortamında huzur ve sevgiyi bulur. Kendi kendine duymayı öğrenir. Çünkü ‘‘kabul görmekte’’ ve ‘‘kişiliğine saygı’’ duyulmaktadır. Özgüvenli olmak çocuğun çevresine karşı güven duymasını sağlar. Çocuğun temel ihtiyaçlarının aile tarafından karşılanmaması, ailede kavgalar, çekişmeler, yoksulluk, boşanma, anne veya babanın yeniden evlenmesi, ölüm olayları, hastalık, kardeş doğumu gibi konular çocuğu strese iter ve okulda başarısız yapar. Bu da sınıfta arkadaşları tarafından bile çok rahat gözlemlenir.

Sevgi ortamı olmayan ailelerde çocuklarda sürekli bir huzursuzluk hakim olur. Bu durum da çocuğun çalışma zevkini köreltir. Sevgisiz ve huzursuz bir ortamda ödevlerini hazırlayamaz, derslerine çalışamaz. Ailenin çocuğun başarılı olması için yapacağı en büyük destek sıcak bir sevgi ortamında onu ilgi ve yetenekleri doğrultusunda bir mesleğe yönlendirmek, ihtiyaçlarını karşılamak, sorunlarını çözmek, çalışmaya motive etmek ve başarılarını ödüllendirmektir. Bütün bunları yaparken çocuğa asla baskı uygulamamalı ve başkalarıyla kıyaslamamalıdır. O, her geçen gün daha ileri giderek kendisiyle yarışmalıdır. Çekemeyeceği yükü ona yüklemek veya kendisinden daha başarılı olanlarla kıyaslamak ona sevgi yerine nefret ve sevgisizlik kazandırır. Anne baba çocuğunun yeteneğinin üzerinde bir başarı bekleyerek onu çaresizliğe itmemelidir. Kişi evladına ne kadar çok sevgi beslerse o kadar iyi eğitir. Şöyle de denebilir: Ebeveyn çocuğunu ne kadar  iyi eğitmişse ve bu konuda ne kadar  çok gayret sarf etmişse, çocuğunu o derece seviyor demektir.

Ailedeki sevgi, çocuğun meslek seçiminde bile çok etkisi vardır. Çünkü baskısız, saygılı ortamda yaşayan çocuklar görüşlerini rahatça bildirirler. Herkes doktor olacak diye de bir kaide yoktur !   Pizzacı, Öğretmen, Çiftçi, Gazeteci, Mühendis, Mimar…

Gördüğümüz gibi bir sürü meslek var. Amaç para kazanmak mı? Yoksa çocuğun mutluluğu mu?