Bir leyleğin ülke gündeminde bu kadar yer edineceği, kırk yıl düşünsem aklıma gelmezdi. Sosyal medya, haber kanalları hep “Yaren” leylekten bahsediyor. Yaren, uğruna belgeseller çekilmiş, kitaplar yazılmış, filmlere konu olmuş bir leylek. Gelmesinin gecikmesi bile haber olmaya yetiyor.

Aslına bakarsanız bu 14 yıllık bir süreç. Bir leyleğin 14 yıldır hiç aksatmadan Balıkçı Adem Amca’nın teknesine gelip konması…Aralarında yaşanan duygusal bağ…

Adem Amca, balıkçı teknesinde bir annenin evladını beklediği gibi, bir aşığın sevdiğini beklediği gibi bekliyor Yaren’i. Gelmeme korkusu, hatta gecikme korkusu bile onu üzmeye yetiyor. Bu yıl önceki yıllara nazaran daha geç gelmesi bile endişelendirdi Adem Amcayı.

İşin içinde fotoğraf olunca, benim de dikkatimi çekiyordu bu olay. Çünkü bir fotoğraf sanatçısının paylaşımlarıyla gündem olmuştu Yaren. Yaren Leylek’in gelenekselleşmiş fotoğrafları Yaban Hayatı Fotoğrafçısı Alper Tüydeş tarafından çekiliyor.

Yüreğimizi ısıtın o fotoğraf. Adem Amca kollarını açıyor ve Yaren Leylek tekneye konuyor. Adem Amca onu balıkla besliyor.

Peki neydi Yaren leyleğin bu kadar popüler olmasının sırrı? Cevap çok basit. Şimdilerde İstanbul’da bir semt adı olan vefanın, insanlarda bulamadığımız o vefanın bir leylekle gün yüzüne çıkması…

Yıkılan yuvalar, unutulan dostluklar, terk edilmiş sevgililer… Sudan sebeplerle biten aile hayatları… Dünya malını paylaşamayan akrabaların, kardeşlerin miras kavgaları… İncir çekirdeğini doldurmayacak sebeplerle biten arkadaşlıklar, küsüşmeler... Yıllardır aynı evi, aynı sofrayı paylaşan, araya ayrılık girince birbirini unutan dostlar, aynı cephede sabahlara kadar nöbet tutan, birbirlerine canlarını emanet eden askerlerin askerlik bitiminde görüşememesi…

Bu misalleri çoğaltmak mümkün. Ama fazla da uzatmaya gerek yok. Kısaca “vefa” dediğimiz ve şu an mumla aranır hale gelen bu güzel duygunun insanlarda değil de bir leylekte vücut bulması bize ufacık da olsa bir umut ışığı oldu.

Bu yıl da aramıza hoş geldin Yaren. İyi ki geldin.

Yazımızı, Yaren’e ithafen güzel bir sözle bitirelim.

Gökyüzü ne kadar geniş olursa olsun, yuvasını bilen kanatlarla döner.

Sağlıcakla kalın…

ismailaybey45@gmail.com