MANİSASPOR’UN KAYBETMESİNİN YEGANE NEDENİ Baştan söyleyeyim; Bu takımda eksik olan tek bir unsur var o da motivasyon… Torku Konyaspor ile oynana final maçında bu eksiklik bariz bir şekilde ortadaydı. Takım final maçına değil de sıradan bir maça çık
MANİSASPOR’UN KAYBETMESİNİN YEGANE NEDENİ
Baştan söyleyeyim; Bu takımda eksik olan tek bir unsur var o da motivasyon… Torku Konyaspor ile oynana final maçında bu eksiklik bariz bir şekilde ortadaydı. Takım final maçına değil de sıradan bir maça çıkmış rahatlıktaydı. Yenilen 1.ve 2. gollerde defans oyuncularımızın dağınıklığı final maçına yakışmayacak nitelikteydi. Hakikaten kazanabileceğimiz bir maçı kaybederek koca bir yılın emeğini heba etmiş olduk! Aslında biz ligin son 8-9 haftasında şansımızı yitirdik. Üst üste yenilgiler, kaybedilen puanlar bizi plaf-off grubuna mecbur bıraktı. Manisaspor son haftalarda kaybettiği motivasyonunu, kazanma arzusunu Adana maçlarında yeniden kazandı. Ancak şahsen benim en büyük korkum Konya’nın finale çıkmasıydı ki o da oldu. Konya ligdeki maçlarda biz yenmişti. Final de bunu yapabilir miydi? Bu soru finalde cevabını buldu. Kahrolduk… Murat Gürbüzerol’un neden 2.yarıda oynatıldığına mı yanayım, kaçırdığı gollere mi? Cem Sultan’ın 2 metreden topu tribüne göndermesine ne demeli? Rakibe bakıyorsunuz, en kısa oyuncusu bize kafa golü atıyor. Buca Maçında olduğu gibi serbest vuruşta kaleye gönderilen sert topun kalecimizden döneceği ortada… Ama dönen topu sadece Konyalı oyuncuların takip etmesi manidar! Bunun adı motivasyon eksikliği. Takım final maçına hazır değildi. Konya her açıdan maça daha motiveydi. Daha hırslıydılar… Bunlar dünkü maçın, sadece bir maçın özeti… Ancak bu hikayeyi doğru algılamak ve sağlıklı sonuçlara varabilmek için işin genelini irdelemek gerekir. “Satılmışlar, maçı sattılar, falanlar filanlar” yakışmıyor… Kimsenin emeğine bunu demeye hakkımız yok. İki takım vardı sahada birisi kaybedecekti. O da maalesef Manisasporumuz oldu. Futbol böyle bir oyun. Bir şehir sevindi, diğeri üzüldü. Geçen yıl lige başlarken şartları hatırlayın. Takıma sahip çıkmak için kolları sıvayan genç bir yönetim ve teknik heyet… İtiraf edelim hiçbirimiz bu takımın kafaya oynayacağını tahmin edemedi. Bu bağlamda gelinen nokta başarı sayılabilir. Ancak bir şartla… Dersler çıkarmalıyız! Uçuk bir örnek olacak belki ama; UEFA Şampiyonlar Ligi Finali'nde Bayern Münih ile Chelsea, geçen yıl Münih Alianz Arena'da karşı karşıya gelmişti. Maçı İngiliz temsilcisi penaltı atışları sonunda kazanmış ve şampiyonlar ligi şampiyonu olmuştu. Ardından bir yıl geçti. Aynı Bayern bu kez kupayı kazanan taraftı. Yani her kaybediş belki de kazanmak için bir başlangıçtır. Eskişehir Atatürk Stadı’ndaki karşılaşmadan bugün çıkarılacak tek bir sonuç var; Önümüzdeki yıl için her şey çok güzel olabilir. Çünkü elimizdeki kadro PTT 1.Lig’ini 2-3 takviyeyle lider kapatabilecek kadar iyi bir kadro. Önemli olan motivasyonumuzu kaybetmemek. Özellikle şehir, takıma olan inancını kaybederse Manisaspor için PTT 1.Lig bile hayal olabilir! Bunun onlarca örneği var. Son örnek Ankaragücü… Yıl 2013. 2014 yerel seçimlerine 9 ay var. Manisaspor’un büyükşehir belediyesiyle entegresi noktasında şimdiden planlamalara başlanmalı. Bu takımı uzun vadede kurtaracak tek çözüm yolu budur. Gerisi geçici çözümdür. Her şeye rağmen sağlık olsun… Futbolcuların, teknik heyetin ve yöneticilerin canı sağolsun… Seneye inşallah…
