Kaybedenler Kulübü’nden çıkmış, kısa sürede Yalnızlar Rıhtımı’na varmıştım. Kendimi Zebercet kadar yalnız, bu yüzden de Prens Mışkin kadar budala hissediyordum.
Vapurun kaptan köşkünde Türk Edebiyatı’nın “kaptan”ı oturuyordu ve yolculara vapur yolculuklarından birinde yazdığı bir şiiri okuyordu:
Gözlerin gözlerime değince
Felaketim olurdu ağlardım
…
Yüzyıllık bir yalnızlığın içinde yüzüyordum. Josef K. gibi nereye gideceğimi bilmez halde, denizin ortasında yapayalnızdım. Yalnızlığım, Macellan’ın gemisinde dünya yolculuğuna çıkıp Büyük Okyanus’un ortasında aylarca yol aldıktan sonra, bir kara parçası görme umudunu yitirip aklını kaçırarak kendini okyanusa atan gemicilerin yalnızlığından halliceydi. Ne Josef K. olmak istiyordum ne de Kars’taki Şair K.
Tek isteğim kaptan köşkündeki kaptanın “Ayrılık Sevdaya Dahil” diyerek yalnızlığımı hafifletmesiydi.
Kaptan oralı değildi... O denizin ortasında yangından dem vuruyordu:
Gemiler ateş almasa gitmese
İstanbul yanmasa sen yanmasan
Ben kendi kendimi yakacaktım
…
Göğe baktım. Güneş henüz batmasa da gökyüzünde yalnız gezen yıldızları görebiliyordum. Onlara “yeryüzünde sizin kadar yalnızım” diye mırıldandım. Sonra en iyisi kitap okumak diyerek sırt çantamdan bir roman çıkardım: Bir Gün Tek Başına… Lise zamanı okuduğum bu romanın yanımda ne işi var diye düşünüp çantaya koydum tekrar. Başka bir kitap çıkardım: Yalnızlıklar… Kitabı görünce kitabın yazarı Hasan Ali Toptaş’ın sözleri çınladı kulağımda:
“Gitmek fiilinin altını, çift çizgiyle en güzel trenler çizermiş.”
Yalnızlığın içinden de en güzel vapurlar geçermiş sevgili Hasan Ali... Tabii yalnızlığı da gitmek gibi trenlere bağlayabiliriz yine senin dediğin gibi:
“Zangır zangır bir tren geçerdi ya, damarlarımızdan; yalnızlık onun gelmeyeceğini bilmekti.”
Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey varsa Hasan Ali, o da yalnızlığımı kimseyle paylaşamayacağımdır. Çünkü şairin dediği gibi:
Yalnızlık paylaşılmaz
Paylaşılsa yalnızlık olmaz
…
Vapur yol aldıkça kendimi Tutunamayan bir Ruh Adam gibi hissediyordum. Ne tutunabiliyordum, ne ruh hâlimin bilincindeydim. Tek bildiğim çepeçevre bir yalnızlıkla kuşatıldığımdı. Kuşatılmış bir gençlik yaşamıştım ve şimdi çivisi çıkmış bir dünyada, sevda sözleri mırıldanarak yaşamın ucuna yolculuk yapıyordum.
Kimsenin farkında değildim. Ne kasketiyle şiirler okuyan geminin kaptanı, ne yolcular, ne martılar… Belki ben burada değildim de kendimi bir vapurda hayal ediyordum. Belki bir mutluluk anında esrik bir haldeydim ve zihnim bana oyunlar oynuyordu. Her zamanki gibi oyunlarla yaşıyordum yani… Her nerede olursam olayım yalnızlığın ömür boyu olduğunun bilincine varmış bir yaştaydım artık.
Nerede olduğumun bir önemi yok, ne diyor adından bir harfi atan şairimiz:
“Ben hangi şehirdeysem, yalnızlığın başkenti orası.”
…
Nereye gittiğimi bilmeden, kimseyi görmeden, fark etmeden, hissetmeden yol alıyordum. Birçok adanın yanından geçtik, hiç birinde inmedim. Son bir ada olmalıydı gidebileceğim, Son Ada… Ayrı bir hayatın başladığı, adı olmayan, nereye bağlı olduğu bilinmeyen bir ada. Her gün o adada Bay Sommer gibi yürümeliydim. Yürüyerek sıyrılmalıydım yalnızlığımdan.
Hep yanlış anlaşılmıştır
Hayalleri yasaklanmış
…
Kaptan’ın şiirlerinden kurtaramıyordum kendimi. Nereden geldiğimi, ne zamandır bu yalnızlık denizinde yüzdüğümü unuttum. Belleğimi yitirdim.
Seni ancak o adaya yaklaştığımız sıra anımsadım tekrar. Oturduğum bankta yüzümü rüzgâra dönmüştüm. Elime dokunulduğunu hissettim birden. Ürperdim. Baktım, kimse yoktu…
Sen miydin o,
Yalnızlığım mıydı yoksa?
 
 
 
*Yazıda atıfta bulunulan ya da alıntı yapılan eserler:
* Kaybedenler Kulübü- Film. Yönetmen: Tolga Örnek
* Yalnızlar Rıhtımı- Şarkı. Erkin Koray
* Anayurt Oteli- Roman. Yusuf Atılgan
* Budala- Roman. Dostoyevski
* Üçüncü Şahsın Şiiri- Şiir. Attila İlhan
* Yüzyıllık Yalnızlık- Roman. G. Garcia Marquez
* Dava- Roman. Kafka
* Macellan- Biyografi. Stefan Zweig
* Kar- Roman. Orhan Pamuk
* Ayrılık Sevdaya Dahil- Şiir. Attila İlhan
* Yangın Gecesi- Şiir. Attila İlhan
* Gökyüzünde Yalnız Gezen Yıldızlar- Şarkı. Zeki Müren
* Bir Gün Tek Başına- Roman. Vedat Türkali
* Yalnızlıklar- Şiir. Hasan Ali Toptaş
* Yaşadıklarımdan Öğrendiğim Bir Şey Var- Şiir. Ataol Behramoğlu
* Yalnızlık Paylaşılmaz- Şiir. Özdemir Asaf
* Tutunamayanlar- Roman. Oğuz Atay
* Ruh Adam- Roman. Nihal Atsız
* Kuşatılmış Gençlik- Kişisel Gelişim. Erdal Atabek
* Çivisi Çıkmış Dünya- Deneme- Amin Maalouf
* Sevda Sözleri- Şiir. Cemal Süreya
* Yaşamın Ucuna Yolculuk- Anlatı. Tezer Özlü
* Oyunlarla Yaşayanlar- Tiyatro Oyunu. Oğuz Atay
* Yalnızlık Ömür Boyu- Şarkı. MFÖ
* Son Ada- Roman. Zülfü Livaneli
* Bay Sommer’in Öyküsü- Roman. Patrick Süskind
* An Gelir- Şiir. Attila İlhan
* Sevgi Duvarı- Şiir. Can Yücel